Ліна Кастэнка
КРЫЛЛЕ
І праўда, навошта
крылатым глеба?
Зямлі не будзе,
дык будзе неба.
Не будзе поля, дык будзе воля,
Не будзе пары,
дык будуць хмары.
Мусіць, здаецца так птушкам адвеку.
А што ж чалавеку?
А як чалавеку?
Жыве на зямлі. І сам не лятае.
А крылле мае. А
крылле мае!
Людское крылле не з пуху-пер’я,
А з праўды,
сумлення і давер’я.
Бывае, з вернасці у каханні.
Бывае, з вечнага
парывання.
Бывае, з прагнасці да работы.
Бывае, з рупнасці
і турботы.
Бывае, з мары ці са спадзеву,
Нават з паэзіі
або са спеву.
Нібыта сам чалавек не лятае…
А крылле мае. А
крылле мае!
© Дзмітро Шчарбіна, беларускі пераклад, 2014.
