вівторок, 17 грудня 2013 р.

Ліна Кастэнка, "Жыццё ідзе і ўсё без карэктур..."

Ліна Кастэнка
* * *
Жыццё ідзе і ўсё без карэктур.
І час ляціць, не сцішвае галопу.
Даўно няма маркізы Пампадур,
і мы жывём ужо пасля патопу.
Не ведаю, што здарыцца па нас,
якім прырода ахінецца ўбраннем.
Адзіны, хто не зморваецца, — час.
А нам спяшацца трэба, бо прыстанем.
Зрабіць хоць нешта добрае для ўсіх,
а мы, нічога, — пройдзем, нібы цені,
абы нябёсаў вочы кожны міг
зямлю святую бачылі ў цвіценні.
Абы лясы не змерлі так, як тур,
і словы не змарнелі так, як руды.
Жыццё ідзе і ўсё без карэктур,
і хіб з радка не выкінеш нікуды.
Але, паэт, не бойся тых заган.
Не бойся азарэнняў: гэта лекі.
Не бойся праўды, што сячэ да ран,
журбот не бойся, хоць яны як рэкі.
Людзям у душы бойся сеяць зман,
бо як хлусіць пачнеш, то ўжо навекі.
© Дзмітро Шчарбіна, беларускі пераклад, 2013.