Паўло Тычына
О ПАННА ІНА
О панна Іна,
панна Іна!
Адзін. Акно.
Снягі…
Сястру я Вашу так
кахаў —
Нявінна,
аблачынна.
Кахаў? Даўно.
Цвілі лугі…
О панна Іна,
панна Іна,
Кахання ўсмех
квітнее раз — хвілінна.
Снягі, снягі,
снягі…
Я Вашы вочы памятаю,
Як музыку акта́ў.
Зімовы вечар.
Ціша. Мы.
Я Вам чужы —
я знаю.
А хтось крычыць: сваю
спаткаў!
І раптам —
неба… шолах гаю…
О не, то вочы
Вашы. Я рыдаю.
Сястра ці Вы?
Кахаў…
© Дзмітро Шчарбіна, беларускі пераклад, 2013.
