Ліна Кастэнка
ПРЫПАВЕСЦЬ ПРА РАКУ
Даўно-даўно была
рака Дыяла.
І жыў персідскі цар,
што зваўся Кір.
І лотасы бялелі,
бы піялы.
Гуляў агнямі
бераг, як факір.
То раць цара ішла
на пераправу.
Святарны конь прапаў
там пад вадой.
І Кір пачаў супроць
Дыялы справу.
Наладзіў нечуваны
суд над ёй.
Ён прысудзіў, каб
не было Дыялы.
Смяротны вырак ёй
агаласіў.
Ён у пясках
сказаў капаць каналы,
І дрэвы ссек, і травы
пакасіў.
Тады ў пустыню
воды тыя зрушыў.
Рака памерла. Не
было ракі.
Прайшло па ёй
ваярства, як па сушы.
Прайшло ваярства…
І прайшлі вякі…
Засыпала пяскамі
ўсе каналы.
Рака ізноў цячэ ў
сваім ручве.
Цара няма. Ды
ёсць рака Дыяла.
Загінуў Кір. Але
рака жыве.
© Дзмітро Шчарбіна, беларускі пераклад, 2013.
