Нікола Вапцараў
РАЗВІТАЛЬНЫ ВЕРШ
Жонцы
Я ў сон твой іншы
раз прыйду здалёку,
як госць
неспадзяваны і часовы.
Не пакідай мяне ў
надворным змроку
і дзверы не
засоўвай.
Ступлю нячутна, недзе прытулюся,
разгледжу ў цемры
твар твой мілавідны.
Калі ж уволю зрок
ім наталю свой,
то пацалую і ціхутка
выйду.
© Дзмітро Шчарбіна, беларускі пераклад, 2013.
